گوهرناب
رهبر دوراندیش
یکی از یاران امام خمینی می گوید:پس از مراجعت از سفر حج به خدمت امام شرفیاب شدم. صحنه کشتار حجاج را به عرض رساندم و بالاخره معروض داشتم که همه تا قبل از جمعه خونین مکه از اینکه حضرتعالی آیه: «وَ مَن یخْرُجْ مِن بَیتِهِ مُهَاجِراً إِلَی اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ یدْرِکهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَی اللَّهِ» [و هر کس [به قصد] مهاجرت در راه خدا و پیامبر او از خانه اش به درآید سپس مرگش دررسد پاداش او قطعا بر خداست]را در آغاز پیام حج امسال انتخاب کرده بودید متعجب و شگفت زده بودند و آنگاه که حادثه اتفاق افتاد به نکته پی بردیم و در عین حال تعجب و شگفت زدگی همه دو چندان شد.
تا قبل از این فراز از عرایضم حضرت امام با سؤالات و با نگاه و استماعشان زبانم را در بیان ماوقع گویا می کردند. .. امّا وقتی از آیه و پیام گفتم و خواستم در لفافه و کنایه از کرامت حضرتش حرفی به میان آورم چشمهایشان را پایین انداخته و چهره شان را درهم کشیدند انگار که این مقوله نه تازه است و نه گفتنی و گویی نخواستند چیزی در این زمینه افشا کنند.
پایگاه اطلاع رسانی حوزه برگرفته از : پاک نیا، عبدالکریم؛ خاطرات ماندگار از خوبان روزگار، ص: 111
