دین فروشی به هر قیمت که باشد، زیان است
امام علی علیه السلام فرمود:
أَشْقَی النّاسِ مَنْ باعَ دینَهُ بِدُنیا غَیرِهِ(1)
بدبخت ترین مردم کسی است که دین خود را به دنیای دیگری بفروشد.
دین فروشی به هر قیمت که باشد، زیان است.
پای بندی به دین و گردن نهادن به آیین آسمان و شرافت مسلمانی آن قدر نفیس و گرانبهاست که با هیچ گوهری و به هیچ قیمتی قابل مبادله نیست.
مسلمان اگر براستی دیندار و بنده خد باشد، مقامی بس ارجمند دارد و سعادت ابدی او تضمین است، یعنی بهشت برین و رضای خدا و تنعّم از پاداش الهی.
دین فروش، کسی است که به خاطر رسیدن به منافع مادی یا ریاست و شهرت و شهوت، دین را زیر پا می نهد و آن را فدای امیال نفسانی می کند.
وقتی انسان سر دوراهی دین و دنیا قرار می گیرد و شرایطی پیش می آید که باید یکی را فدای دیگری کند، در لحظه دشوار یک آزمون قرار گرفته است.
ولی. . . به هر حال، دین را به دنیا فروختن، خسارت و ضرر است و نشانه نشناختن ارج و ارزش دین.
بدترین خسارت و بالاترین شقاوت آن است که در این معامله، حتی چیزی هم به دست خودش نیاید و دین را به خاطر دنیای دیگری بفروشد.
راستی، چه کسی شقی تر از آن که برای دیگری و به خاطر پسند اهل دنیا به جهنم برود؟
آشِ نخورده و دهان سوخته!. . .
دروغ و بهتان، برای آنکه دیگری به مقام برسد، مفهومی جز فروختن دین در مقابل دنیای دیگری ندارد.
بیچاره کسی که قدر خود و قدر دین خود را نمی داند./ پایگاه اطلاع رسانی حوزه
...........................
1- غررالحکم ج2 ص430
