سالروز شهادت
سالروز شهادت
شهید عبدالحسین یعقوبی
گرامی باد
یعقوبی، عبدالحسین: دوازدهم فروردین ۱۳۳۸، در شال از توابع شهر بوئین‌زهرا به دنیا آمد. پدرش غلامحسین، ... نام داشت. تا چهارم ابتدایی درس خواند. سال ۱۳۶۴ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و ششم دی ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر و صورت، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است./خط سرخ
روحش شاد، نام ویادش گرامی باد.
وصیت نامه شهید: خداى را سپاس که بر این بنده ی روسیاه مِنَّت گذاشت و مرا در جمع راهیان نور و فاتحان حرم حسینى قرار داد که -ان شاء الله- صاحب اَجر عظیم دُنیوَی و اُخروى -از طرف خداوند مَنّان- شویم و از خداوند متعال مى خواهم مرا از سالکان طریقت خویش و دستیافتگان به سعادت و خوشبختى قرار دهد. پدرم و برادران عزیزم! دست از امام و بیعت با این فرزند زهرا(س) بر ندارید و همواره حزب الله، رهبرى روح الله و روحانیت مبارز خط امام را سر منشأ اَعمال خویش قرار دهید و دنباله رو افرادى که فرقه شان هواهاى نفسانى و شیطانى است و عاملان تفرقه، نفاق، جدایى و برادرکُشى، نباشید. در امور خیر، فرهنگى و ارشادى، از پیش قراولان جبهه ی مسلمین باشید و در اطاعت از روحانیت محل، مخصوصاَ حاجآقا شالى -این چراغ هدایتگر جامعه ی شال و مردم- سر از پا نشناسید و عاملان نفاق و تفرقه را به مَوَدَّت و وحدت نصیحت نمایید. در هر عملى رضاى خداوند را در نظر داشته باشید که بهترین اعمال ما آن است که بیشتر مورد توجه و رضایت خداوند قرار گیرد. در مبارزه با جبهه ی کفر و نفاق به پیش روید، حتى تا سرحد جان دادن و اهدای خون، که خون بهایش را خداوند مَنّان مىدهد. از خداوند درخواست مى نمایم مرا از سالکان و صالحان درگاهش و شامل لطف و مرحمت قدسیاش قرار دهد، تا همواره در راه پیشرفت، سعادت و ارتباط با منبع وحى، قبل از همه خود و سپس خداى خویش را بشناسم و خانواده را به صبر و بردبارى در مصیبت ها و سختی ها سفارش نمایم. مادر، اى زینب زمان! در مرگ من گریه نکن تا در روز قیامت پیش زینب(س) و فاطمه(س) روسفید شوى؛ ما سربازان ابا عبد الله(ع) در بهشت میهمان او هستیم. (۱۸۳۲۸۲۹)
